Het heeft even geduurd (maar een maand of 2/3), maar hier is dan eindelijk het verslag van onze vakantie in Mexico!
Vrijdag 14-09-2012
Vanmorgen vroeg ging de wekker al om 5 uur.
Vandaag is dan eindelijk de dag dat we vertrekken naar Mexico!!!
De afgelopen dag bezig geweest met de koffer inpakken en het huis klaar te maken.
Mn schoonouders zorgen voor de katten, die thuis blijven, dus voor hun ook alles geregeld.
Maar goed, terug naar vanmorgen…
Om 5 uur dus de wekker en iets voor zessen zaten we in de auto op weg naar Den Haag. Mijn moeder bracht ons namelijk naar Schiphol, zodat zij onze auto heeft.
Daar aangekomen op zoek gegaan naar het GWK. Remy had namelijk al Mexicaanse peso’s besteld die we daar op konden halen. En eigenlijk was dat helemaal niet lang zoeken. Na 5 minuten waren we er al. We konden daarna dus snel inchecken, dachten we…
Tegenwoordig moet je zelf inchecken, bij sommige maatschappijen. Zo ook bij Delta, waar wij mee vlogen. En dat schijnt zó makkelijk te zijn! Nou, voor ons dus niet! Je begint braaf te lezen en de stappen uit te voeren. Nog geen enkel probleem. Totdat ze een adres vragen. Welk adres? Ons woonadres? Het adres in Mexico? Nee, voor ons dus eigenlijk geen adres omdat we overstappen in Atlanta en dus niet in Amerika blijven. Wat moet je dan weer invullen???? Na een poosje kwam er dan toch eindelijk een grondstewardess naar ons toe, die ons verder heeft geholpen. En we kregen ook gelijk onze boardingpassen voor de vlucht Atlanta > Cancun! Das handig. Hoeven we daar niet meer in te checken… De bagage was ook speciaal gelabeld, dus daar hoefde we op Atlanta ook niet meer naar om te kijken.
En dan maar de douane door. Das tegenwoordig ook niet meer je paspoort afgeven en even lachen, nee, dat mag je ook zelf doen! Paspoort in een scanner stoppen, kijken naar het vogeltje, en je bent er door! Dat ging echt wel heeeeeel simpel en snel. Maar wat wij ons nou afvragen; zouden ouderen dit ook kunnen???? Als wij, mensen die zijn opgegroeid met technologie, er al moeite mee hebben, hoe gaat dat dan met die ouwe bessies?!?!?!?
Zo, de douane door, Starbucks halen en dan kan eindelijk het shoppen beginnen!!!
Maar zo heel veel hebben we eigenlijk niet geshopt. Voor ons allebei een luchtje, meer niet.
Dan maar even een ontbijtje scoren. Dan loop je rond en wat zie je dan, soep, poffertjes, warme gerechten, bleh, daar heb ik helemaal geen trek in!! Dan maar vlak bij de gate een broodje gescoord, wat je ook bij een tankstation kan halen…
Al een heel verhaal, en dan is het pas 09:30, tijd om te gaan boarden.
Maar we vliegen naar Amerika, dus dat gaat niet zo makkelijk en soepel.
Eerst werden we ondervraagt. Of we zelf onze koffers hebben ingepakt, of we spullen van andere geleend hadden, etc. Dus wij zeggen heel eerlijk dat we de koffer geleend hebben, nooit doen dus, haha! Nee hoor, viel wel mee, maar hij keek wel even op van zn blaadje. Maar toen hij hoorde dat het van mn moeder was, vond hij het wel weer oké… Ook dat ze ons hier had afgezet. Pfffff, gelukkig!
Daarna door zo’n scanpoortje, koffer door de scanner en gaan!
Van te voren hadden we al gekeken welke stoelen we hadden en we zagen dat we met zn tweetjes zaten, heerlijk niemand naast ons!
De vlucht ging eigenlijk heel soepel en snel. Hele goede service aan boord, lekker eten, goede entertainment, die je zelf uit kon zoeken op het schermpje voor je. Alleen wat een bagger stoelen!!! Vooral als je last heb van je rug (paula) of lang bent (remy)… Maar echt waar, de negen uur vlogen voorbij.
En dan kom je aan in Amerika, het grote Amerika. Eerst de douane, geen probleem, konden er zo doorheen, nadat we lang in de rij hadden gestaan. Wat ik wel stoer vond was, dat tijdens het wachten, militairen terug kwamen van een buitelandse missie. Dit werd ook omgeroepen en die gasten kregen allemaal applaus. Best wel een kippenvelmomentje…
Daarna door naar de aansluitende vlucht. Maar wij hadden dus die gekochte parfums uit Amsterdam in onze handbagage. En dat mag niet in Amerika. Dus na even zoeken de plek gevonden waar we mijn handbagage in konden checken. Die ging dus mee het vrachtruim in.
Daarna weer door de security. Schoenen uit (die lucht!), alles in een bakje stoppen en wachten tot je aan de beurt ben om door de scan te gaan. Dus ik sta daar braaf, komt er ineens een grote neger naar me toe, kijkt me aan en zegt : yes, you mam!!!! Uhmmm, ja, ik, wat is er, ik heb niets gedaan…..! Maar ik mocht door een ander poortje, langs de rij met mensen, dus! Hahaha!
Atlanta schijnt dus een heel druk vliegveld te zijn. En op papier zagen we dan ook dat daar veel vluchten aankomen en gaan, maar het vliegveld zelf vond ik wel mee vallen. Kan ook komen omdat we alleen hal E hebben gezien…
Bij een foodcourt even wat gegeten en dan maar naar de gate om te gaan boarden.
Maar we hadden niet de juiste boardingspassen. Die moesten omgezet worden. Kon gelukkig aan de balie daar, waardoor we gewoon het vliegtuig in konden.
De vlucht naar Cancun duurde niet heel lang, iets langer dan 2 uur. En we hadden 3 stoelen voor ons tweetjes, lekker!
Onderweg weer een immigratieformulier ingevuld, pffff, wat willen ze dat toch allemaal vaak weten!
En eenmaal in Mexico, snel de douane door kunnen gaan, makkelijk door de bagagecheck en opzoek naar iemand van OAD. Buiten stond ze te wachten, samen met nog 2 mensen, die ook naar Villas Flamingos gingen. Hè, jammer! Zijn we niet alleen…
Eerst een busreis van 2 uur! En de chauffeur had er zin in! Flinke snelheid, goed door de bochten scheuren, maar veel afremmen voor alle hobbels en bobbels in de weg! Normaal hebben we niet zo’n last van reisziekte, maar nu voelden we het toch wel…
Na 2 uur dus aangekomen bij een haventje en daar op een bootje gezet naar het eiland. Daar waren we vrij snel, na ongeveer een kwartiertje. Hier werden we opgewacht door een man met, jawel, één golfkarretje. Dus met 5 personen en voor 4 personen bagage, wij in dat karretje, op weg naar het hotel.
En inderdaad, alleen maar over zandweggetjes. Onderweg niet veel kunnen zien. Niet omdat we zo hard reden, maar omdat er bijna geen verlichting was.
Heel benieuwd dus, hoe alles er de volgende ochtend uit zal zien…!
Bij het hotel werden we heeeeel hartelijk (ahum) ontvangen en na een checkin van 2 minuten naar onze kamer gebracht. En wat een mooie kamer! Toen we net aankwamen begon ik wel een beetje te mopperen, maar wauw, de badkamer maakt echt een hoop goed!!!
Echt heel lang zijn we niet meer bezig geweest. We zijn heel even buiten een rondje gaan lopen, maar daarna snel naar bed! We waren tenslotte al 25 uur onderweg.
Lekker slapen dus!!!!
Zaterdag 15-09-2012
Zo, dachten wij even een gat in de dag te slapen, want we waren zooooo moe!!!
Maar om 5 uur lokale tijd, waren we klaar wakker!(12uur in NL) Dat was dus maar een nachtje van ongeveer 6 uur! Vandaag staat dan ook helemaal niets op de planning, behalve chillen en misschien even naar het dorpje.
Een voordeel van vroeg wakker zijn is dat je in alle rust het complex(je) kan gaan bekijken. Tijdens de mooie kleuren va de zonsopkomst! En het ziet er allemaal wel heel paradijselijke uit! Heerlijke ligbedden, hangmatten, kussens, zwembad en strand… Jeeeehhhh!!!!
Zo eerst even douchen onder de geweldige douche en daarna eens bij het ontbijtbuffet kijken…
Net bij het ontbijt geweest en het is geen buffet, valt dat ff tegen… Je kan van een kaart bestellen, wat dus inhoud dat ik waarschijnlijk elke dag ga ontbijten met fruit. Eigenlijk doe ik dat ook als er een buffet is, dus zo heel veel maakt het niet uit…! En Remy heeft lekker scrambled eggs op, wat hij anders ook wel had genomen. Koffie, thee, sap en melk staan er gewoon voor het pakken, dus we kunnen de ochtend elke keer goed beginnen.
Na het ontbijt zijn we over het strand naar het stadje gelopen. Na 5 minuten kon je onze shirts al uitknijpen. En dan is het nog geen 10 uur ’s ochtends…! Maar dit is wel een wandeling die we elke dag gaan/moeten doen. Voor water, maar ook voor excursies of restaurantjes. En tussendoor gewoon even een duik nemen in de zee, is erg verfrissend.
Eenmaal in het stadje aangekomen, bleek dat er veel nog dicht was. Wij zijn dan ook weer van die gekke, vroege toeristen. 1 supermarktje was open waar we water hebben ingeslagen en wat zoute knabbels. Voor tijdens het lopen allebei een litertje water, wat halverwege al op was…
Maar het dorpje ziet er zo op het eerste gezicht erg gezellig uit. Ben benieuwd hoe druk het zal zijn ’s avonds.
Terug bij het ‘resort’ zijn we snel de handdoeken gaan halen, voor een verfrissende duik in het zwembad. Niet heel verkoelend, maar wel lekker. Daarna gelijk maar eens de oceaan in gedoken. HEERLIJK!!!!!!!!!!!!!
Nu liggen we lekker op bedjes, op het strand, aan het zwembad, in de schaduw.
En zo zijn we eigenlijk de hele dag blijven liggen. Pffff, echt geen energie…
’s Avonds, na een kort tukkie, zijn we weer naar het stadje gelopen.
Aan het pleintje, bij een restaurantje heerlijk gegeten. We hadden allebei kip met rijst, lekker!!!
Ow, en ik had een cocktail, een margarita. Ze waren alleen ff vergeten te zeggen dat je dan gelijk een emmer vol kreeg.
Dus na een halve liter margarita, moesten we nog terug lopen naar het hotel. Best wel zwaar hoor! Hahaha!
Snel naar bed en kijken wat de volgende dag ons gaat brengen. Misschien eens kijken naar excursies…
Zondag 16-09-2012
Vanmorgen een beetje uit kunnen slapen.
Daarna lekker wezen ontbijten met fruit en eieren.
De rest van de dag helemaal niets gedaan, behalve een beetje zwemmen, liggen en slapen.
Aan het einde van de middag hebben we de zonsondergang gezien. Erg mooi, maar het was een beetje bewolkt, waardoor het niet zo heel spectaculair was. Later deze vakantie nog maar eens proberen.
’s Avonds met de taxi naar het centrum geweest om te eten en wat chipjes te kopen.
We hebben gegeten bij een italiaans restaurant, wat erg lekker was…!
Daarna weer terug gewandeld, langs het strand. Dat stuk lijkt steeds sneller te gaan.
Een kort verslagje, want we hebben echt niets gedaan…!!!
Ow, nog even over de lunch. Ik had rauwe garnalen die werden gegaard door zuur sap (limoen?) met rauwe rode ui, komkommer en avacado. Wow, wat was dat lekker!!!!!!!! Nomnomnom 😉
Maandag 17-09-2012
Vandaag weer een dag waar we helemaal niets gedaan hebben.
Na het ontbijt bij het zwembad gaan liggen en daar de rest van de dag niet meer weg gegaan… Heerlijk! Echt bijkomen zo!
’s Middags begon het een beetje harder waaien, dus zijn we naar de kamer gegaan.
Toen we daar waren en lagen te tukken, heeft het zelfs geregend!!!
Na het slaapje zijn we toch gaan wandelen naar het dorpje, waar we weer bij een italiaan hebben gegeten. Echt, er is hier bijna alleen maar italiaans eten te krijgen ipv mexicaans…!
Dinsdag 18-09-2012
Vanmorgen werden we wakker met grauw weer… WTF!!!!! Daarom zijn we niet op vakantie in Mexico…!!! Maar dit is dan wel een goede dag om eindelijk iets te gaan ondernemen.
Na het ontbijt hebben we een golfkarretje gehuurd. En wat was dat stoer!
We zijn echt heeeeel het eiland over gegaan. Denk dat we bijna elk straatje wel gehad hebben. We zijn van de ene naar de andere kant van het eiland gereden. En bij een splitsing deden we maar wat. We zijn door plassen gereden, kleine smalle doorgangetjes, maar ook langs het vliegveld. Jaja, Isla Holbox heeft een landingsbaan. Welliswaar van zand, maar toch…
Maar het allerleukste was om over hobbelige zandweggetjes te rijden. En dan vooral geen gas terug nemen! Hobbeldebobbel!!!
Na twee uur hadden we eigenlijk heel het eiland al gezien. En het was toch ook open gebroken, dus vonden we het wel weer ff genoeg. We zijn weer lekker bij het zwembad/strand gaan liggen om verder weer helemaal niets te doen…
’s Middags betrok het toch allemaal weer, dus zijn we lekker gaan chillen in de airco-gekoelde kamer.
Na een aantal regenbuien was het tijd om te gaan eten.
Weer langs de zee naar het dorpje gelopen. En wat heb je dan een gaaf uitzcht! Je ziet alle onweersbuien op zee. Constant wordt de lucht verlicht, erg gaaf!
Tijdens het rondrijden hadden we al een restaurantje gezien, waar we wel wilde eten. Colibri heet dat. En we konden ons herinneren dat we daar goede dingen over gelezen hadden op internet.
Toen we daar binnen kwamen waren we de enige gasten. We werden geholpen door de dorpsgek, die bijna geen engels spreekt, maar wel doet of ie je verstaat. We kregen dan ook totaal niet wat we besteld hadden. Dat van Remy ging nog wel, vis met rijst, maar Paula had Pulpo gekregen, inktvis! AAARRGGGHHHH!!!!!!! Ik zal eerlijk zijn, vies was het niet, maar die structuur, net rubber, blegh! Gelukkig kon ik het weer weg spoelen met een halve liter, hele sterke, margarita… Tijdens het eten hadden we ons al voorgenomen, dat we daar niet meer terug zouden komen en dat we onderweg wel een broodje kebab ofzo zouden halen. Maar dat zaakje bleek dus al dicht! Erg jammer…..
Woensdag 19-09-2012
Vandaag werden we weer wakker met een bewolkte lucht. Dat was de afspraak niet.
Maar Paula voelt zich toch een beetje bleh, dus dat komt mooi uit.
Na het ontbijt zijn we gewoon weer terug gegaan naar bed en om twaalf uur zijn we pas wat gaan doen. Nou ja, gaan doen… We zijn weer bij het zwembad gaan hangen.
Hier hebben we nieuwe vriendjes gemaakt, de leguanen kwammen namelijk chipjes bietsen. Geweldige beesten hoor, maar op een gegeven moment wilde ze niet meer weg en wilde ze zelfs op het tafeltje klimmen! Beetje jammer…
Maar na een uurtje of wat begon het weer bewolkter te worden en ging het zelfs regenen. Tijd om te lunchen dus…
Na de lunch hebben we nog lekker gezwommen in de regen en zijn we daarna maar naar de kamer gegaan. Lekker even boekje lezen in de airco…
’s Avonds uit eten geweest in het dorp. Op weg daar naar toe kwamen we elke keer al langs een gezellig uitziend barretje en we besloten daar deze avond maar eens te eten.
Dit was erg lekker, maar nog belangrijker, we kregen wat we bestelde…!!! Hihi! Verder allebei een cockailtje op en daarna weer begonnen aan de wandeling naar huis. Met weer een geweldig onweers-uitzicht!
Nu maar eens gaan kijken of ik wat langer kan slapen, dan 5.30 uur….. Slaap lekker!
Donderdag 20-09-2012
Wat gaat de tijd toch snel. Over een weekje worden we al weer opgehaald hier…
Vandaag weer een rustig dagje. Jeetje, zijn we dan echt zo’n saai stel?!?!
Over saaie stellen gesproken. Er zijn hier nu nog 6 andere nederlanders. En ze zijn nou niet echt ons volk. Op zulke momenten schaam ik me dan echt dat ik ook een nl’er ben…!
Maar vandaag dus weinig gedaan. Eerst lekker ontbeten, daarna zowaar een excursie geboekt.
Morgenochtend om 10 uur worden we hier opgehaald met een bootje en dan gaan we de drie eilanden tour doen. We gaan naar een vogeleiland, een lagune en……. Dat weten we even niet meer.
Het is maar een halve dag, dus ben benieuwd.
Verder eigenlijk lekker op de bedjes gelegen.
Na de lunch vonden we het leuk om een kano te huren. We waren alleen even vergeten dat het best wel aan het waaien was. De tering! We kwamen amper vooruit… Toch was het leuk om te doen!
Vanavond weer eten, downtown, ben benieuwd waar we terecht komen.
En wat zijn we bij een leuk tentje gekomen! Ik had het al een paar keer gezien, heel kleurrijk en vrolijk!
Het eten was heerlijk, eindelijk echt mexicaans. Want mexicaans eten vinden is hier nog best wel moeilijk. Ze eten liever pizza of pasta ofzo…
Maar dit was echt heel lekker, veel smaak en echt mexicaans. Zij sprak ook bijna geen woord engels. Dus het werd al snel handen werk, ook verrassend, want ze vroeg wat over het eten… Geen idee wat we zouden krijgen dus…
We hebben heerlijke kip en rund fajita’s op! Heb ik al gezegd dat dit echt heul lekker was? En het koste ook nog eens geen drol! Daar gaan we dus vaker heen!
Vrijdag 21-09-2012
Vandaag de dag van de excursie. Om 10 uur werden we opgehaald met een golfkarretje en werden we naar het bootje gebracht. Een simpel bootje, met een stoffen dakje er boven. Samen met ons waren er nog 8 anderen. 2 nederlanders, 2 duitser, 3 mexicanen en een alleen reizend meisje uit ???
Als eerste gingen we naar de flamingo’s. Daar waren wij natuurlijk al een keer heen gelopen, maar met een bootje kan je net wat dichter bij komen. Mooie, rare beesten.
Maar terwijl we naar die beesten keken, zagen we ook een heule donkere lucht aan komen.
Na de flamingo’s gingen we door naar een lagune.
Daar zijn we alleen nooit aangekomen! De donkere wolken kwamen steeds dichter bij en op een gegeven moment zaten we dus in een wolkbreuk!!! En dan overdrijf ik niet. Wist niet dat er zoveel regen kon vallen in zo’n korte tijd…! Na kort overleg is er besloten dat de excursie afgebroken wordt en dat we vanmiddag om 14.00 verder gaan.
Toen we het bootje uit kwamen hebben we eerst ergens gescholen en alles uitgewrongen.
Toen kwamen we er ook achter dat de rugzak niet helemaal waterdicht is. De camera is dus nat geworden! GVD!!!!!%~!>;%{++?€&/? Dus…!!!
Ook bleek dat we niet naar het hotel gebracht werden en dat we het de aankomende drie uur maar uit moesten zoeken.
Uiteindelijk hebben we besloten om naar het hotel terug te lopen. En ik kan je vertellen dat dat geen gezellige wandeling was…!
Rond 1 uur zijn we weer richting het bootje gaan lopen. Inmiddels scheen vol de zon en liep het weer in straaltjes van onze rug…
Maar goed, wij weer het bootje in, en 2 mexicanen hadden af gehaakt. We bleven nu met een heel gezellig clubje over en er werd lekker in het engels/duits/spaans geklets. En we begrepen elkaar allemaal!
Op naar de lagune. Ik dacht echt dat we een soort ala ‘the beach’ achtig strandje ofzo zouden zien, maar helaas. We moesten door de mangrove, welliswaar over een weggetje, en kwamen uit bij een met touw afgezet stukje water. Dit was het… Hier konden we even lekker zwemmen en na een half uurtje zouden we weer verder gaan. Echt lekker zwemmen was het aan het begin niet. De tering, wat was dat koud!!!! Het duurde echt ff voordat je door was, je kreeg zelfs een beetje kramp in je handen er van. Uiteindelijk was het best lekker. Remy is er zelfs nog heel binkie in gedoken! Ook was er een soort van uitkijk toren. Hier kon je van boven de lagune zien. Je zag een gat in de grond, waar al het koude water uit stroomde. Aan de andere kant van de toren zag je een uitgestrekte vlakte, soort van steppe. Ook mooi. Maarja, we hadden de mooie camera niet mee, en van de andere camera bleek het kaartje al vol te zijn, na 10 foto’s!
Na deze verkoelende lagune zijn we naar Passion Island geweest. Naar wat ons verteld was, een mooi vogel eiland. Nounou, wat was dat mooi… Niet dus!!!
Na 15 minuten waren we daar ook weer weg en zat de excursie er al weer op.
Natuurlijk werden we niet met een karretje opgehaald, dus moesten we maar weer terug lopen! Begin het al aardig zat te worden…
Eenmaal bij de kamer aangekomen, zijn we, na een korte duik, als een blok in slaap gevallen.
’s Avonds zijn we dan ook niet meer naar het dorpje gelopen. We waren best wel een beetje moe. Voor het eerst hebben we hier ’s avonds gegeten. Lekker allebei een steak. Die zijn hier zo lekker zacht, het smelt in je mond! Daarna snel weer naar bed!
Zaterdag 22-09-2012
Van deze dag een kort verslagje.
We zijn allebei nog best wel een beetje gaar van gister, dus lekker helemaal niets anders gedaan, dan gezwommen en gelegen. Heerlijk!
’s Avonds zijn we weer downtown gegaan en hebben we weer bij een ander tentje gegeten. Remy had burito’s die goed te doen waren. Paula had een hamburger die erg goor was! Maar gelukkig hadden we de churrokar al gespot, dus dat kwam goed.
Aangezien het zaterdag is, was er weer een basketball wedstrijd. Die zijn we maar eens gaan bekijken met een zakje churro’s met chocoladesaus, nomnomnom!
De wedstrijd was echt geen kont aan. De hooligans in het publiek waren leuker om naar te kijken. Na het eerste kwart zijn we dan ook maar weer weg gegaan. Lekker weer het bedje in…
Zondag 23-09-2012
Eindelijk begon de dag weer eens met het zonnetje, dus daar hebben we uitgebreid van genoten. Gewoon vol in de zon, bam! Haha! Maar dat houdt dus in dat we weer niet veel gedaan hebben. Wordt een beetje eentonig zo.
Aan het eind van de middag werd het toch weer wat donkerder, wat dus betekent dat we weer geen zonsondergang mee kunnen maken.
Uiteindelijk heeft het niet geregend, dus konden we ’s avonds rustig naar het dorpje lopen. We hebben lekker gegeten bij de pizzaria. Samen een grote pizza gedeelt.
Elke avond op de terugweg kwamen we langs een strandtentje met schommels aan de bar. En elke avond was het daar zo rustig. Wij hadden het er dan over, dat je van zo’n tentje veel meer kan maken, dan dat het nu is.
Maar deze avond zijn we eens een keertje gestopt en hebben we lekker een drankje op, op de schommel natuurlijk!!! Lekker chillax!
Maandag 24-09-2012
Jeeeeeh, vandaag gaan die ouwe zemelaars weg, haha!
Maar vandaag begon weer heel bewolkt, 😦
We hebben dus maar een golfkar gehuurt, om een beetje rond te toeren.
Maar zo heel lang waren we nog niet onder weg, of het begon al weer te regenen. Eerst wilde we nog wel door rijden, maar toen zette het echt door.
Onderweg nog even gestopt bij een supermarkt, waar we eindelijk olie voor op onze armen hebben gevonden!
Snel terug naar het hotel, zwemkleding aan, en zwemmen in de regen. Maar eenmaal in het zwembad, zag het water er wel raar uit… Kaka de agua?? Snel weer er uit en alles af douchen.
Inmiddels is het 14.00 en het regent nog… Beetje jammer. Gelukkig hebben we veel boeken!
Gelukkig was het ’s avonds, tijdens onze vaste wandeling, droog.
En das maar goed ook, want we hebben wat afgewandeld! We moesten namelijk pinnen en de ATM die we wisten te vinden, deed het niet! Maar er waren er nog twee, was ons verteld, dus die gingen we zoeken.
Een zou heel dicht bij deze in de buurt zitten, maar we konden hem nergens vinden. Dan maar door naar de derde. Die zou in een hotel aan het strand zitten. Na even zoeken en een aantal kikkers bijna vermoord te hebben, vonden we hem eindelijk! Deed ie het niet! De stekker zat er niet eens in…….
Dan toch maar weer op zoek naar die tweede.
Niet iedereen spreekt hier even goed engels, dus uiteindelijk aan een agent gevraagt waar de ATM nou was. Die zou in het Arena hotel zitten. Oke, die wisten we wel te vinden, dus wij dat hotel in. Alle 4 die verdiepingen afgelopen, maar geen ATM. Nondeju!!! Gelukkig kwam de ober naar ons toe en die zei dat het in het winkeltje van het hotel zat. En die zat er naast…
Zo, hèhè, eindelijk een ATM gevonden die het doet!!!
We wilde eigenlijk weer bij het kleine, vrolijk gekleurde tentje gaan eten, maar helaas was die dicht.
Maar tijdens onze zoektocht hadden we wel een leuk ander zaakje gezien. Dus dat gingen we maar proberen.
En wat een zaakje! De chefkok kwam zich helemaal voorstellen en uitleggen wat het concept was. Ze werken daar alleen maar met dagverse producten en daardoor niet met een vaste kaart. Hij ging even naar de keuken om te kijken wat hij had en zou dan terug komen om met ons te overleggen.
Hij had dus drie geweldige dingen, arracherra, vis en kip. Hij beschreef alles echt goddelijk! Paula heeft gekozen voor de vis. Daar zaten verse groente bij, mexicaanse aardappels en rijst. Maar het allerlekkerste was de avacadoroomsaus die er bij zat. Goddelijk!!!! Heb net mn bord niet af gelikt…!
Remy is voor de arracherra gegaan. Dat is weer dat boterzachte rundvlees. Deze was gekruid met habanero, pepers dus. Maar hij was lekker pittig, niet overdreven, maar net zo, dat je een tinteling op je lippen krijgt. Ook heerlijk!
Als afsluiter kregen we bij de rekening nog een drankje, anijs met honing, ookal zo lekker! Soort pastis, maar dan lekkerder door de honing. Ook kregen we nog een sprinkhaan gemaakt van een …blad. Zo gaaf! Dit restaurant heet vertaald namelijk ook de sprinkhaan.
Op de terugweg nog bij onze grote vriend churro’s gehaald, nomnomnom!
Dinsdag 25-09-2012
Vandaag begon zowaar enigzins zonnig, dus daar hebben we van geprofiteerd. We zijn vol in de zon gaan liggen, bam! Natuurlijk wel met onze factor 2 olie! En ik zie het je denken; oei, is dat wel zo slim? Nee, dat was niet zo slim. We zijn allebei lichtjes verbrand. Maar ook wel een heel stuk bruiner geworden!!! Woehoe!!! Morgen iets rustiger doen en dan komt het vast wel goed…
Verder hebben we overdag ook niet heel veel meer gedaan. Het zwembad was nog steeds viezig, dus lekker gezwommen in de zee en verder gechillaxed.
Na onze vaste wandeling waren we in de avond weer downtown. En we wilden weer eten bij dat kleine zaakje. Dicht! Dan maar bij het zaakje er naast, dat was de eerste avond ook goed bevallen. Allebei arracherra op, je weet wel, dat goddelijke vlees. Daarna ook nog een frappuchino, nomnomnom, maar we zaten allebei wel helemaal tonnetje vol!
Lekker rustig teruggewandeld/gewaggeld dus…
Slaap lekker!
Woensdag 26-09-2012
Onze laatste echte dag hier op het eiland… Boehoe!!!!!! 😦
En deze dag hebben we goed benut, ahum…
Lekker heel de ochtend weer aan het zwembad/strand gelegen.
’s Middags hier geluncht en daarna betrok het weer een beetje… Nog 1 laatste duik in het zwembad en dat was het dan ook echt…
Als vaste prik natuurlijk in de avond weer downtown.
Dat begon al goed… Remy stootte heel hard zn teen tegen een steen! Teen half er af! Nee hoor, maar toch een stuk vel los! Dus weer terug voor pleisters en desinfectiemiddel… Daarna kon dan eindelijk de wandeling echt beginnen…!
We hadden ons voorgenomen om bij Mawimbi te gaan eten, dat zaakje aan het strand. Maar daarvoor moesten we eerst ff pinnen. En na ons eerdere ‘pinavontuur’ hielden we ons hart vast!
Eigenlijk wilde we gisteravond al pinnen, want Mawimbi ligt niet echt downtown, maar allebei de ATM’s deden het niet.
Dus op hoop van zege deze avond nog een poging wagen. En ze deden het u nog steeds niet!!! Mmmmm, moeten we dan onze laatste avond in het hotel eten??? Hopelijk niet. We hebben nog 1 optie; vragen of ze bij Mawimbi creditcards accepteren. Het is tenslotte ook een hotel. Dus je weet maar nooit… En zowaar accepteren ze creditcards! Woehoe!
Maar helaas, het viel deze keer allemaal een beetje tegen. Het bier was lauw, het eten te droog en als klap op de vuurpijl waren de frappuchino’s niet te zuipen!! Gewoon koude koffie, blegh!!!!!
Nu liggen we dan heerlijk in onze airco-gekoelde kamer, na te genieten van al onze kleine avonturen hier. En te bedenken wat we morgen allemaal nog in Cancun willen doen…
Buenos Noches, ofzoiets 😉
Donderdag 27-09-2012
Vandaag gaan we het eiland verlaten. Boehoe!!!
Rond 9.30, na een laatste ontbijtje, zijn we gaan uitchecken en op de taxi gaan wachten.
Gelukkig kwamen er deze keer wel twee, dus we konden saampjes nog ff van het laatste ritje genieten.
Met de ferrie gaan we deze keer over. Die vertrekt om de 2 uur. Bij ons dus om 11.00, maar om 10.30 waren we er al. En het was me toch een poepie warm, niet normaal!!
We wisten niet zo goed waar we moesten gaan zitten, dus waren we maar op het bovendek gaan zitten… Pfffff, het liep echt in straaltjes van ons lijf!!! Maar, eigenwijs als Paula is, ging ze toch eens rond kijken… En ja hoor, er was een heerlijke koele ruimte, waar alle locals ook zaten. Stiekem werden we dus gewoon een beetje uitgelachen. Stomme toeristen, daar boven, vol in de zon!
Na een 20 minuutjes kwamen we al weer aan bij het vaste land. Hier werden we opgewacht door een taxichauffeur die ons naar Cancun zou brengen. Weer zo’n lange rit, over gammele weggetjes. Echt hoor, een kleine boeren weg zou daar nog een snelweg zijn, wat een gewiebel en gehobbel!
Onderweg allebei nog even een klein tukkie kunnen doen, waardoor de rit al snel voorbij was.
Zo, we zijn in Cancun. Wat moet ik hier nou eens over zeggen… Ik weet gewoon even niet hoe ik het moet beschrijven…
Cancun is heel Amerikaans georiënteerd. Je kan hier $ pinnen en voor peso’s moet je gewoon wat verder lopen. Ook is alles in dollars geprijsd. Het is heel massaal, allemaal van die all inclusive resorts… En in zo 1 zitten wij dus ook. Wat een contrast met het schitterende Holbox! Dit is echt zo niets voor ons. Wij houden het hier geen twee weken uit…!
Maar tijdens het inchecken kregen we al onze eerste verrassing. Een upgrade omdat het onze honnymoon is! Hahaha, de eerste tijdens heel onze vakantie, en dat op onze laatse dag…! Moet niet gekker worden! Maar dat was nog niet alles. Bij binnenkomst in de kamer lagen er allemaal rozenblaadjes naar het bed toe en op bed ook nog in een hartje, met twee ‘handdoek zwanen’ er in! Zo leuk! We waren eigenlijk nog hier van aan het genieten en toen kwam de volgende verrassing al. Er werd geklopt en we kregen champagne en taart! Niet normaal!!!!
Na het taartje op te hebben gepeuzeld zijn we op pad gegaan. Remy wilde graag het Hard Rock cafe zien. Met een taxi daar heen gegaan en binnen 10 minuten waren we er al…
Remy vond het erg leuk… Daarna nog heel even rondgewandeld, maar het was veel te warm, dus hoppa, met de taxi weer terug en snel het zwembad in! Wat een belevenis… Heerlijk mensen kijken! En die kunnen zeker bekeken worden! Wat een gekke engelse lopen hier rond!
Toen de zon weg was zijn we naar de kamer gegaan. Hier hebben we de champagne open getrokken en lekker op het balkon gechillaxed. Daarna heerlijk genoten van een normale, warme! douche.
Ondanks dat het een all inclusive is, moest het avond eten wel gereserveerd worden. We hebben gekozen voor mexicaans, maar er was alleen nog plek om 21.30… Dus na 2 weken zitten we weer eens tv te kijken, te wachten tot we mogen. Ben benieuwd… Later meer!
Nou, het eten was goed hoor, niets op aan te merken, maar ook niet heel bijzonder. Wat wel heel bijzonder was; de mensen die daar binnen komen! We hebben onze ogen uitgekeken. Helemaal opgedirkt, hoge hakjes aan en rokjes zo kort, dat je echt de onderbroeken zag…!!! Echt hoor, die engelse zijn gek!
Nu lekker slapen, want om 3.30 gaat de wekker al…!!!
Vrijdag 28-09-2012
Ojee, wat is dit vroeg zeg, niet normaal meer…
Uitchecken ging heel snel, binnen 5 minuten zaten we in de taxi…
Op het vliegveld konden we weer zelf inchecken bij zo’n apparaat, dat ging nu gelukkig veel makkelijker. Daarna nog even wachten tot we de bagage in konden checken. Gelukkig, de koffers waren nu allebei niet te zwaar.
We waren heel benieuwd hoe het vliegveld van Cancun zou zijn, want we moesten er weer drie uur door brengen. Maar gelukkig, het was niet zo klein als bijvoorbeeld het vliegveld in Thailand toen…!
Eerst hebben we natuurlijk lekker een ontbijtje gehaald bij Starbucks. Al mensen kijkend hebben we dit lekker op zitten peuzelen. Mensen kijken is echt onze hobby, vooral omdat je elke keer weer verbaasd word!
Nog ff rondgewandeld op het vliegveld. Er waren wel wat winkeltjes, maar niet echt onze dingen.
Al snel konden we weer het vliegtuig in. Helaas was het vliegtuig vol, dus zaten we niet saampjes. Maar de man die naast ons zat heeft echt heel de vlucht liggen slapen, dus we hebben geen last gehad.
Binnen no-time waren we op Atlanta. Weer door de douane, met veel vragen deze keer. Waren die uit beleefdheid of ter controle…??? Mmmm….. Maar goed, we konden weer zo doorlopen.
Daarna weer door een controle, want we moesten naar de volgende vlucht. Alles weer door de scanner, schoenen uit, zelf door de scanner, niets aan het handje.
Zo, tijd om te lunchen. Maar wat is het eerste wat ik zie op het vliegveld? Een MAC winkel!!!!!!!!!!! Haleluja!!! Hahaha! Maar ik heb me ingehouden, we zouden eerst gaan eten. En wat zie ik, terwijl we bij de restaurantjes kijken?? Een hele grote Bodyshop winkel!!!! WOEHOE!!!!!!! Remy zag de bui al hangen. Maar nee, we hebben eerst gegeten. En dat blijft toch wel een belevenis in Amerika. We hadden frietjes, een kipburger en chillidogs besteld. Ow en drinken, maar we kregen alleen maar een lege beker. Uhm, klopt dit wel?? Maar het klopte, want aan net einde, naast alle restaurantjes zat een dranken automaat. Eerst maar eens bij andere kijken hoe het werkte… Oke, een touchscreen, dat gaat wel lukken. Nou, laten we dan maar eens cola nemen, lekker standaard. Dus wij drukkencola aan, krijg je daarna nog eens de keuze uit tachtien andere smaken!! Gewone, met lime, met vanille, met cherry, met…. Echt zo veel! Uiteindelijk, op advies van een amerikaan, gekozen voor cola met raspberry, heerlijk! Dat moet snel naar nederland komen hoor!
En toen was het shop till you drop tijd! Een TBS. Ik zag de vinyard peach al staan, terwijl dat in nl nog niet uit is. Die moest ik even testen! Heerlijk! Hele zoete perzik. Gelijk een pakketje meegenomen. Daarna nog even bij de gezichtsverzorging gekeken, want de monstertjes die ik had geprobeerd op vakantie, bevielen wel erg goed. Dus die ook allemaal mee genomen. Daarna afrekenen, want Remy wilde niets… Staan we bij de kassa, ziet ie toch het luchtje wat hij lekker vind, maar die is net zo duur als in nl, dus die hoefde hij niet. De verkoopster vraagt er nog naar, maar hij geeft aan dat hij het te duur vind. Uiteindelijk heeft ie 10 dollar korting gekregen, dus ook hij heeft nu zn luchtje!
Daarna door naar MAC. Ik heb mn ogen uitgekeken, geweldug, wat een hoop spullen. Ik wist dat ik al voor een prep en fix poeder wilde gaan en verder zou ik wel kijken, maar ik vond het moeilijk hoor. Zeker nu ik bruiner ben van de vakantie, kon ik niet helemaal mn kleur uitkiezen. Uiteindelijk gekozen voor een blush.
Tijdens het eten zag ik allemaal meiden lopen, met mooie MAC tasjes, maar na het afrekenen, kreeg ik gewoon een heel simpel saai tasje, 😦
Door al dat shoppen was de tijd snel gegaan, dus we gingen naar de gate, waar we nog even moesten wachten tot we gingen boarden. Konden we ondertussen nog even vliegtuigjes kijken.
En tijdens dat kijken, ging ineens het brandalarm af. Maar eigenlijk reageerde niemand er op…. Dit gebeurde meerdere keren en er werd zelfs omgeroepen dat we eventueel klaar moesten staan voor evacuatie, maar weer zag ik niemand wat doen, vaaaaag!!!! Na een paar minuten zagen we zelfs een brandweer aankomen, maar die kwamen niet eens de wagen uit, dus bet zal wel goed zijn allemaal…
Oke, tijd om te boarden. Wij hadden stoel D en F, huh, niet naast elkaar? Maar er bleek geen stoel E te zijn… Dit hield alleen wel in dat we in het midden van het midden zaten, aarrgghhh. Remy zat naast een leuke nederlander, maar Paula zat naast een iets te dikke, chagrijnige amerikaan. Dit zou wat gaan worden… Al snel bleek ook dat we onze benen niet konden strekken, want er zat iets onder de stoelen voor ons. Heel fijn… Maar goed, al snel sliepen we, dus misschien was ernog wel goede hoop.
Van het opstijgen hebben we helemaal niets meegekregen. Daarna was het al snel tijd voor een drankje, dus werd je wel weer wakker. En de rest van de vlucht hebben we niet meer geslapen. Dit had verschillende redenen. 1 is de amerikaan, die nam bijna 1,5 stoel in beslag, waardoor ik scheef moest zitten met mn rug, erg fijn… 2 is de stoel en de beenruimte. Allebei bagger! En om dit af te maken hebben we nummer 3; jankende kinderen 2 rijen voor ons! Wat waren dit een kutkinderen zeg! Die deden er echt alles aan om niet te slapen. Inclusief heel hard huilen, op het moment dat bijna heel het vliegtuig sliep.
Het was dus een hele fijne terugvlucht….. :s
En nu zijn we eindelijk thuis, heerlijk!!!! Eerst even een uurtje slapen, de rest komt later wel!
foto’s volgen snel in een apart blogje
missblauw's blog 